Κυριακή 31 Μαΐου 2009

LOLEK- THE BOY: ΔΥΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΙ ΔΙΣΚΟΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ!

LOLEK
ALONE
INNER EAR
Ο Lolek γράφει μουσική, στίχους, τραγουδάει, παίζει ακορντεόν, ντραμς, κιθάρες και μπάσο, μα δεν είναι η πολυσύνθετη δημιουργική του υπόσταση που εντυπωσιάζει, όσο το ιδιαίτερο και υγιώς μελαγχολικό κλίμα που κατορθώνει να φτιάξει με τα δέκα τραγούδια του. Νομίζω πως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πολύ σημαντικό δίσκο ενός νέου ιδιοσυγκρασιακού καλλιτέχνη, επηρεασμένου μουσικά και στιχουργικά από τον Leonard Cohen και τον Nick Cave μέχρι την κλασική φόρμα του φινετσάτου γαλλικού τραγουδιού. Όλα είναι απλά μέσα στο έργο του και γι’ αυτό τελικά μεγαλειώδη!
Υπάρχει ένας έντονος διάχυτος ρομαντισμός και ένας απογυμνωμένος λυρισμός στις μελωδίες του, που έρχεται σε αντιδιαστολή με τη λεπτή ειρωνεία κάποιων αγγλικών στίχων του, όπως λόγου χάριν στο κομμάτι These guns, την πλέον ηλεκτρισμένη στιγμή του cd. Η συχνά ψιθυριστή ερμηνεία του καθηλώνει σε ακουστικές μπαλάντες, άλλοτε αργόσυρτες (River of diseases) και άλλοτε ρυθμικές (Now cry!), αισθαντικά βαλς (A valse of a true romance), καθαρόαιμες folk συνθέσεις (Oh mama) και ψυχεδελικές απόπειρες (Sand). Ξεχωρίζω το Alone with Lucy, σύνθεση – διαμαντάκι που θα ξετρέλαινε έως και τον Μάνο Χατζιδάκι! Συμπράττουν ακόμη ο Boy στο πιάνο και τα φωνητικά, ο Μικές Σακελλίου στα πνευστά, ο Φραγκίσκος Κοντορούσης στο ακορντεόν και οι Νίκος Παπαδόπουλοςcallmelazy στις κιθάρες, το μπάσο και τους προγραμματισμούς. Το δελτίο τύπου μας πληροφορεί ότι το mastering του cd έκανε ο Greg Calbi, υπεύθυνος για ένα σωρό δουλειές καλλιτεχνών μυθικών (John Lennon, Bob Dylan, David Bowie), κατά τη γνώμη μου όμως ελάχιστη σημασία έχει, όταν η πρώτη ύλη του τραγουδοποιού τοποθετεί τον πήχη τόσο ψηλά από το πρώτο άκουσμα!
* εδώ, το αφιέρωμα του Γιουσουρούμ στον Lolek:

THE BOY
PLEASE MAKE ME DANCE
INNER EAR
Δεν ξέρω αν πρόθεση του Boy με το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ είναι να μας κάνει να χορέψουμε, στα σίγουρα πάντως καταφέρνει να μας αγχώσει δημιουργικά με το 37λεπτο αιχμηρό concept του και να μας ξαφνιάσει ευχάριστα με την εισαγωγή του (ένα ράθυμο…Πάτερ ημών), τις καταιγιστικές electro – pop συνθέσεις του, στις οποίες φιλτράρεται μέχρι και ο Διονύσης Σαββόπουλος της Αμνηστίας ΄64, και βέβαια την punk προσέγγιση του στο εμβληματικό Της Δικαιοσύνης Ήλιε του Μίκη Θεοδωράκη και του Οδυσσέα Ελύτη! Με τον Θεοδωράκη δεν ξεμπερδεύει εύκολα ο Boy, αφού λίγο πριν το τέλος επιλέγει να μας στείλει σε μια ζούγκλα υπερσύγχρονων πρωτόγονων ήχων για όσα δευτερόλεπτα διαρκεί η στροφή του πειραγμένου Την πόρτα ανοίγω το βράδυ! Ας μη μένουμε όμως στα εύκολα, τη στιγμή που ο δημιουργός επενδύει τους εξαιρετικά εσωστρεφείς ελληνικούς και αγγλικούς στίχους του με γκάζια, ομολογουμένως όμορφα ενορχηστρωμένα, που έλκουν την καταγωγή τους από τη βρετανική pop σκηνή, το punk, το art – rock και τα έργα πειραματιστών που τόλμησαν κάποτε να αλλάξουν τη μουσική βάσει των τεχνικών δυνατοτήτων και του ταλέντου τους. Όχι, δεν είναι υδροκέφαλο των μεγάλων δασκάλων ο Boy, κατά κόσμον Αλέξανδρος Βούλγαρης. Είναι ένας ολοκληρωμένος σύγχρονος συνθέτης, ένας ιδιοσυγκρασιακός καλλιτέχνης κι αυτός, που πασχίζει να ξορκίσει την κατάθλιψη των καιρών του προτάσσοντας την ασπίδα ενός αναρχικού χιούμορ και τσαλαβουτώντας αθώα μέσα σε απροσδιόριστα χημικά ηχητικά τοπία. Ο Πυροβολισμός στο πρόσωπο είναι πραγματικά ένα σπουδαίο τραγούδι ως σύλληψη μέσα στην εξέλιξη της μελωδίας του, του στιχουργικού αναστήματος που υψώνει και τις ερμηνευτικές οδούς, στις οποίες ο Boy κινείται!
** προδημοσίευση από το δίφωνο και το culture

Σάββατο 30 Μαΐου 2009

TA VIDEOS ΤΟΥ VJ NISIDIS & ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΥΤΤΑΡΟ!

Τώρα που οι δέκα παραστάσεις της Λένας τελείωσαν και η συνθέτρια ξεκουράζεται λίγο πιο έξω απ' την Αθήνα, τα γυρίσματα μου ολοκληρώνονται και το τραπέζι του μοντάζ στρώνεται, ενώ όποτε δε μιλάω σε δισκοπαρουσιάσεις και παρεμφερείς εκδηλώσεις δίνω συνεντεύξεις σε εφημερίδες (εδώ το link από τα σημερινά ΝΕΑ που μου έστειλε ο rena fan, εφόσον το' χα ξεχάσει τελείως: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4519353), ήρθε η ώρα να αναρτήσω μερικά όμορφα βιντεάκια από το Κύτταρο, τα οποία τράβηξαν ο vj nisidis και η Μαρία Θεοφίλου! Έτσι, για να θυμούνται τι έζησαν όσοι πέρασαν από τις παραστάσεις της Λένας και για να ενημερωθούν κάποιοι άλλοι, μακριά από μας, πως κύλησε ο Μάιος του σωτηρίου έτους 2009 στην Αθήνα:


* η Ντόρα Μπακοπούλου στο καμαρίνι της Λένας Πλάτωνος το βράδυ της τελευταίας παράστασης- φωτογραφία που επίσης τράβηξε, κατόπιν επιθυμίας της Λένας, η Μαρία Θεοφίλου και μου έστειλε στο e- mail μου.
** εκφράζω τα συγχαρητήρια μου στα δύο αυτά παιδιά που κάλυψαν το οπτικό μέρος των συναυλιών, μπαίνοντας κανονικά στο νόημα των τριπαριστών τραγουδιών της Πλάτωνος, στην προσπάθεια τους να τα επενδύσουν με μια ποιητική αλληλουχία εικόνων, μορφών και σχημάτων.

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΚΙΝΕΖΟΣ ΣΤΗ ΜΑΡΙΖΑ;

Ότι είναι μια μεγάλη τραγουδίστρια, την οποία ο λαός του αγαπά και δεν έχει ξεχάσει από τότε που πρωτοτραγούδησε στο Πεκίνο, πριν από τριάντα χρόνια δηλαδή. Της έδωσε ακόμη συγχαρητήρια για το βραβείο Best Singer που έφερε από τη Ζαν- Τζία- Ζία, ενώ μίλησε και για την κοινή πανάρχαια ιστορία ελληνικού και κινεζικού πολιτισμού.

Ομοίως, ο έτερος Κινέζος διπλωμάτης στην Αθήνα, με τη βοήθεια μεταφράστριας είπε πόσο σημαντικό είναι οι λαοί να ενώνονται περισσότερο μέσα από την τέχνη και λιγότερο από εμπορικές και οικονομικές συναλλαγές. Σωστός!

Τη βραδιά όμως θα λέγαμε ότι έσωσε (μιας και το κρυολόγημα της Μαρίζας δεν της επέτρεψε τελικά να τραγουδήσει) η ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα, που ήρθε ειδικά για την εκδήλωση από τη Λέρο, όπου διαμένει μόνιμα την τελευταία τριετία.

Στη διάλεξη που έδωσε και μάλλον σε μία από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις της, η γυναίκα που αφιέρωσε τριάντα χρόνια απ' τη ζωή της στη συγγραφή του βιβλίου για τον ποιητή Γιώργο Σαραντάρη, επιχείρησε να μας τον γνωρίσει, τόσο μέσα από τη λυρική ποίηση του, όσο και μέσα από μερικές σχεδόν μεταφυσικές ιστορίες με πρωταγωνιστές αυτόν και την ίδια!

Εδώ, ο bosko με τον Γιώργο Τσάμπρα που μίλησαν ο πρώτος για την εμπειρία του ταξιδιού στη μακρινή Κίνα και ο δεύτερος για τη σχέση της Μαρίζας με τα ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια. Δεν ξέρω γιατί, αλλά η φωτογραφία αυτή μου θύμισε κάποτε τον Κούνδουρο που βλέπαμε στην τηλεόραση μια σκηνή από κάποια ταινία- νομίζω, το Ντάμα Σπαθί του Σκαλενάκη ήταν- όπου σε πρώτο επίπεδο υπήρχε μια περιστρεφόμενη...σούβλα και στο βάθος φλου η Ναθαναήλ με δυο τύπους που χόρευαν συρτάκι! Αισχρό πλάνο, άλλαξε το! είχε προστάξει ενοχλημένος τότε ο Κούνδουρος. Κι εγώ αυτό λέω τώρα, παρατηρώντας δύο τύπους να μιλάνε με το βραβείο και το λουλουδικό σε πρώτο πλάνο...Πάμε παρακάτω!

Προσπαθώ να καταλάβω γιατί με έχει πιάσει αυτή η χιουμοριστική διάθεση και το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι ότι κάπου αρχίζω και νιώθω σα...μαϊντανός, τρέχοντας από εκδήλωση σε εκδήλωση. Το μόνο ελαφρυντικό είναι ότι με καλούν φίλοι αγαπημένοι και ειδικά στη Μαρίζα δε θα μπορούσα να αρνηθώ σε καμία περίπτωση. Το ίδιο είπε πάνω- κάτω και ο φίλτατος Τσάμπρας, αναφερόμενος στη δική του παρουσία στη χθεσινή εκδήλωση, και αισθάνθηκα ότι μιλούσε και εκ μέρους μου! Ευτυχώς που καλοκαιριάζει και οι εκδηλώσεις μοιραία θα συνεχιστούν από Σεπτέμβριο, παρ' όλο που θα ευχόμουν Έλληνες καλλιτέχνες με την ιστορία της Κωχ να αναγνωρίζονται συχνότερα εκτός συνόρων!

Πάντως, στο τραπέζι που ακολούθησε με την Καράγιωργα, με έφτιαξαν πολύ οι ιστορίες της για τα γυρίσματα της Περιπλάνησης του Χριστοφή, όπου πρωταγωνιστούσε, για τον Κούνδουρο και τον Γιώργο Μακρή στο Κολωνάκι του ΄60, για σημαδιακές φράσεις του άλλου αγαπημένου της, του Όσκαρ Ουάιλντ, μέσα από το de profundis του, αλλά και για το πως ο Ρίκος Θανόπουλος έγινε αιτία να γνωρίσει η Μαρίζα Κωχ αρχικά το βιβλίο της κι έπειτα το έργο του Σαραντάρη!

Γνωριστήκαμε και με τη blogger ΔανΑΗ, που δε μου γράφει συχνά εδώ μέσα, ήταν η μόνη όμως που ενημερώθηκε από το blog για την εκδήλωση και ήρθε, αγνοώντας τη διαδήλωση στο κέντρο και τα επεισόδια. Υπ' όψιν ότι λίγα μέτρα παρακάτω μας, το παλιό Metropolis είχε ήδη γίνει γυαλιά- καρφιά! Τέλος, μπορεί χθες βράδυ να μην υπήρχαν τηλεοπτικά κανάλια στην αίθουσα, όπως ενδεχομένως θα όφειλαν, και η προσέλευση καλλιτεχνών να περιορίστηκε στην παρουσία φίλων, σαν τους συνθέτες Ηλία Λιούγκο, Κωστή Ζευγαδέλλη, Κώστα Αθυρίδη, την ερμηνεύτρια Γεωργία Βεληβασάκη και τον σκηνοθέτη Γιώργο Κορδέλλα, φτιάχτηκε όμως μια εξαιρετικά ζεστή ατμόσφαιρα, λες και η Μαρίζα έκανε το πιο μεγάλο τραπέζωμα σε δικούς της ανθρώπους!

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

ΓΥΡΙΣΜΑ VI


Με το σημερινό γύρισμα στα εξαρχειώτικα κινηματογραφικά εργαστήρια Σκλαβής μπορούμε να πούμε ότι ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ Οδύσσειες Σωμάτων- Μπαλάντα για τον Νίκο Κούνδουρο. Μένουν κάποια μικρά συμπληρωματικά από την ερχόμενη εβδομάδα, καθώς και η λήψη όλου του αρχειακού υλικού που χρησιμοποιήθηκε και από τον Γιάννη Σολδάτο στο βιβλίο του.
Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Ξανθόπουλος ήρθε πρώτος, καταθέτοντας μέσα σε λίγο χρόνο την προσωπική του φιλοσοφική και κοινωνική θεώρηση για ολόκληρη την κουνδουρική φιλμογραφία.

(τραβώντας συνέχεια τη μακιγιέζ Ιωάννα Λυγίζου εν ώρα εργασίας, σκέφτομαι ότι θα μπορούσε να πάρει τις σελίδες του blog από τα γυρίσματα και να τις εντάξει σε ένα από τα πιο δυνατά βιογραφικά folders...Άδικο έχω;)

Μπορεί ο Ξανθόπουλος να μην είχε ποτέ άμεση σχέση με τον Κούνδουρο- σύμφωνα και με τον ίδιο- εγώ όμως θέλω η ταινία που φτιάχνουμε για τον μεγάλο σκηνοθέτη να περιέχει τις γνώμες και τις μαρτυρίες συναδέλφων του διαφορετικής γενιάς και ενδεχομένως διαφορετικού στυλ. Κρατάω το σχόλιο του Λευτέρη ότι σε όλες τις ταινίες του Κούνδουρου, από τη Μαγική Πόλη μέχρι τους Φωτογράφους, οι ήρωες του φοράνε μια μάσκα και οδηγούνται στην αποσύνθεση και στην αυτοκαταστροφή.
Εν αντιθέσει με τον Ξανθόπουλο, σχέση ζωής με τον Κούνδουρο είχε ο άλλος καλεσμένος μας, ο σκηνογράφος Τάσος Ζωγράφος. Τον βλέπετε εδώ, εξαιρετικά στυλάτο 83χρονο έφηβο με το σκουλαρικάκι του και τα μαύρα γυαλιά του, να επιδεικνύει τις α λα Duke Ellington τιράντες του!

Τα δύσκολα χρόνια στη Μακρόνησο, η μπουνιά που έριξε ο Κούνδουρος σε έναν αξιωματικό, οι πείνες που πέρασαν παρέα με τον Θανάση Βέγγο, αλλά και μια...πιπεράτη ιστορία από τα γυρίσματα του Δράκου με ήρωες τον Κούνδουρο, τη Μαργαρίτα Παπαγεωργίου και τον Ντίνο Ηλιόπουλο! Αυτά ήταν τα κυριότερα μέρη από την αφήγηση του σημαντικού εικαστικού που συνεργάστηκε με τον Κούνδουρο σε ταινίες σαν τον Δράκο, τους Παράνομους και τα Τραγούδια της Φωτιάς!

Επίσης στενή σχέση με τον Κούνδουρο είχε από τη δεκαετία του 1950 ο σκηνοθέτης Γιώργος Ζερβουλάκος, φίλος του και βοηθός του. Ο ίδιος ο Κούνδουρος ζήτησε τη συμμετοχή του Ζερβουλάκου στην ταινία, γνωρίζοντας ένα ποιητικό κείμενο που είχε γράψει γι' αυτόν.

Και πραγματικά, το κείμενο που μας διάβασε ο Ζερβουλάκος ξεκινούσε με μιαν αναφορά στον Κωνσταντίνο Καβάφη για να καταλήξει στη Μαγική Πόλη, το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Κούνδουρου, περνώντας ενδιάμεσα από τη νεορεαλιστική γειτονική Ιταλία και τον Κλέφτη Ποδηλάτων!

Ακολούθως, ο ερμηνευτής και συνθέτης Ηλίας Λιούγκος εκλήθη να μας μιλήσει για το έργο του Κούνδουρου που επρόκειτο να κοσμήσει τον Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου Χατζιδάκι!

Είναι η δεύτερη φορά που κινηματογραφώ τον Λιούγκο σε φιλμ μέσα σε μία δεκαετία! Του έλεγα σήμερα πως ακριβώς στην ίδια θέση που κάθεται, το 2001, όταν γυρίζαμε το Φλέρυ- Τρελή του φεγγαριού, καθόταν ο Γιώργος Χρονάς!

Ούτως ή άλλως, ο Λιούγκος πρέπει να ετοιμάζεται, διότι θα γράψει τη μουσική και ένα τραγούδι για τους τίτλους τέλους του ντοκιμαντέρ και υποτίθεται ότι ο παραγωγός (της δισκογραφικής, όχι της ταινίας) πιέζει για την έκδοση του soundtrack!
Θα ήθελα να ευχαριστήσω ακόμη μία φορά όλους τους συνεργάτες μου, όμως αφενός επαναλαμβάνομαι και αφετέρου όπως είπα θα έχουμε μερικά συμπληρωματικά γυρίσματα. Μέχρι το επόμενο μικρό ή μεγάλο γύρισμα, στο επανιδείν λοιπόν!
Ας πάω τώρα να ετοιμαστώ κι εγώ για την αποψινή βραδιά της Μαρίζας στο Metropolis Live Stage!

ΠΕΡΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΠΟΨΕ ΑΠΟ ΤΟ METROPOLIS LIVE STAGE ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΖΑΣ ΚΩΧ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ!

Όσοι αισθανθήκατε χαρά, ενδεχομένως και εθνική υπερηφάνεια, για τη διάκριση Best Singer που έλαβε πρόσφατα η Μαρίζα Κωχ στην Εβδομάδα Διεθνούς Μουσικής στην πόλη Ζαν- Τζίαζία της Κίνας, περάστε απόψε από το Metropolis Live Stage!

Θα προβληθεί σχετικό υλικό της κινέζικης τηλεόρασης, θα προλογίσει ο Κινέζος Μορφωτικός Ακόλουθος στην Αθήνα, ενώ ο Γιώργος Τσάμπρας κι εγώ θα μιλήσουμε αντίστοιχα για την τελευταία δισκογραφική εργασία της Μαρίζας και για τη συμμετοχή της στο ethnic φεστιβάλ της Ζαν- Τζίαζία! Εννοείται πως η ερμηνεύτρια και τραγουδοποιός στο τέλος της εκδήλωσης θα παίξει με τους μουσικούς της τα τραγούδια που παρουσίασε στο συγκεκριμένο φεστιβάλ! Το σημαντικότερο όμως συστατικό είναι η συμμετοχή της Ολυμπίας Καράγιωργα, η οποία και θα απαγγείλει το ποίημα Εμείς οι Έλληνες του Γιώργου Σαραντάρη.
Metropolis Live Stage
Πανεπιστημίου 54 & Εμ. Μπενάκη
Ώρα έναρξης: 21.00
είσοδος ελεύθερη

Αν η μισή μου καρδιά
βρίσκεται, γιατρέ, εδώ πέρα
η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται...

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΟ ΚΕΦΑΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ!/ ΑΕΡΑΣ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΕΠΝΕΥΣΕ ΧΘΕΣ ΣΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝΟΣ!

Για πρώτη φορά χθες επισκέφθηκα το Metropolis Live Stage, μια από τις ομορφότερες τελικά νέες μουσικές σκηνές, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου Είμαι...blogger και είμαι καλά! του Πάνου Χρυσοστόμου. Και τι παρουσίαση! Καμία σχέση με προηγούμενα παρεμφερή events! Θαύμασα την άνεση και το χιούμορ του Πάνου κι έτσι το μόνο που βρήκα να πω όταν με κάλεσε στη σκηνή να μιλήσω για το έργο του ήταν: πολύ κρίμα που ο άνθρωπος αυτός δεν κάνει τηλεόραση! Αρκούσε βέβαια αυτό το αμήχανο σχόλιο μου για να εισπράξω την απάντηση κάποιου από το κοινό: Ποτέ δεν ειν' αργά!
Ο εκδότης Θανάσης Συλιβός με τον συγγραφέα Πάνο Χρυσοστόμου λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης. Υποθέτω δε θα το φανταζόταν ούτε ο ίδιος ο Συλιβός όταν ξεκινούσε το περιοδικό ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ ό,τι θα επεκτεινόταν τόσο σύντομα και στο χώρο της δισκογραφικής και λογοτεχνικής παραγωγής. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον Θανάση για τον προσωπικό του αγώνα να στηρίζει την ποιότητα, το ήθος και τις...αποκλίνουσες συμπεριφορές, τουλάχιστον στο χώρο των εκδόσεων!
Το μουσικό μέρος άνοιξε ο τραγουδοποιός Ηρακλής Κοντός, ο οποίος- σημειωτέον- έχει κάνει φαντάρος με τον Χρυσοστόμου, σε τραγούδια που διάλεξε ο οικοδεσπότης της βραδιάς: από το Blowin' in the wind του Bob Dylan μέχρι το Μέσα στη βουή του δρόμου των Domenica.

Πολλοί οι φίλοι καλλιτέχνες που έδωσαν το παρόν στη γιορτή του Πάνου, εδώ ο κιθαρίστας Νίκος Ketchup Γεωργούλης με τον ντραμίστα Θοδωρή Βλαχάκη, ιδρυτικά μέλη αμφότεροι του ιστορικού rock συγκροτήματος Magic de Spell. Πολύ χάρηκα που είδα τα παιδιά μετά από αρκετά χρόνια, θυμηθήκαμε μάλιστα με τον Βλαχάκη και τα προ 10ετίας γυρίσματα για ένα βίντεο- κλιπ τους κάπου στη Γλυφάδα.
Ασκητική και άκρως καλλιτεχνική φιγούρα αυτή του ζωγράφου Λάκη Μουρατίδη, που ήρθε από το Βόλο ειδικά για την εκδήλωση, φέρνοντας μαζί του τα έργα που φιλοτέχνησε για το εικαστικό της έκδοσης. Κρατώ την ιστορία που πρόλαβε να μου αφηγηθεί την ώρα που ο Κοντός ερμήνευε το Paint it black των Rolling Stones: το' χε σκάσει από το χωριό μέσα σε μια καρότσα ερχόμενος στην Αθήνα, προκειμένου να παραστεί στη μυθική πρώτη συναυλία των Stones επί ελληνικού εδάφους, παραμονή του πραξικοπήματος!
Να και ο συνblogger Αντώνης, ένας μικρός Τσεζάρε Παβέζε, ένας άλλος Φτωχούλης του Θεού, τον οποίο πέτυχα να ταξινομεί τα βιβλία για την εκδήλωση!

Ο Γιώργος Παντελιάς με τον αδερφό του Αλέξανδρο, τα Κίτρινα Ποδήλατα δηλαδή, που γέμισαν τον χώρο με τα ντεσιμπέλ της μουσικής τους, ειδικά όταν μας τραγούδησαν το οργισμένο hit τους Θα πάρω φόρα! Προηγουμένως και μιας και στην αίθουσα παρευρισκόταν ο Δήμος Μούτσης, παρουσίασαν σε μια δυνατή ηλεκτρισμένη διασκευή το Όνειρο του, αντικειμενικά ένα τραγούδι μέσα στη δεκάδα των σημαντικότερων ελληνικών!
Κυρίως όμως ήταν μια πρωτότυπη εκδήλωση με τον Χρυσοστόμου στο ρόλο του παρουσιαστή, με δυο πρώτα λόγια ουσίας από τον Γιάννη Πετρίδη και με την παρουσία σύσσωμου του Δευτέρου Προγράμματος, των συναδέρφων του συγγραφέα και μουσικού παραγωγού: της Μαργαρίτας Μυτιληναίου, της Γιάννας Τριανταφύλλη (επιτέλους γνωριστήκαμε που εδώ και δυο χρόνια μιλάγαμε μόνο από τηλεφώνου), του Νίκου Αϊβαλή, του Κώστα Αλαγιάννη κ.α. Να μην έβγαζα κι εγώ μια φωτογραφία με τη Στέλλα Βλαχογιάννη; Άλλοι τη λεν' γιατρό τους, εγώ τη λέω δασκάλα μου και ξέρει ό,τι το εννοώ! Πέρασα πολύ καλά χθες στην παρουσίαση του βιβλίου του Πάνου και τον ευχαριστώ για την πρόσκληση και την τιμή που μου έκανε, στέλνοντας του κι από δω την ευχή να συνεχίσει να είναι τόσο δραστήριος και να χαίρεται αυτά που αγαπά, όπως μου σχολίασε εύστοχα και η Στέλλα!
Πάμε πάλι στο Κύτταρο και την προτελευταία παράσταση της Λένας Πλάτωνος;

Να σας κάνουμε λίγο Σαμποτάζ; είναι η ατάκα της Λένας που θα θυμάμαι για χρόνια μαζί με το ακόλουθο φωναχτό Ναιαιαι του κοινού της! Κι αυτό το μακρόσυρτο παιχνιδιάρικο Να- να- να της εισαγωγής από την Etten και τη Μάρθα Φριντζήλα, προτού ο Γιάννης Παλαμίδας τραγουδήσει για ροζ και χρυσαφένια αμπαλάζ ή εκφράσει το ενδεχόμενο να εκτροχιαστούμε εμείς αντί για το τραίνο!

Ένας φίλος μου έλεγε χθες την ώρα που η Λένα βρισκόταν επί σκηνής ό,τι πολύ θα ήθελε να την πιάσει στην αγκαλιά του σαν την πιο όμορφη γάτα που έχει δει στη ζωή του, έτοιμη να χουρχουρίσει! Τέλεια εικόνα! Ο Ηλίας Λιούγκος πάντως που πέρασε στο διάλειμμα από το καμαρίνι της, δήλωσε λάτρης της μουσικής της κι ό,τι με το που γυρίσει σπίτι θα ξανακούσει μονοκοπανιά όλους τους δίσκους της!

Ένας νοσταλγικός αέρας Μάνου Χατζιδάκι έπνευσε χθες βράδυ στο ροκάδικο Κύτταρο, όχι μόνο λόγω της επίσκεψης του Λιούγκου, αλλά και του έτερου Λιλιπουπολίτη Νίκου Κυπουργού! Στα δικά μου ρομαντικά μάτια, η άνωθεν φωτογραφία θα χαρακτηριζόταν σχεδόν ιστορικής σημασίας!

Η συνάντηση Πλάτωνος- Κυπουργού ήταν λογικό να ανασύρει συγκινητικές και χαριτωμένες μνήμες από τη Χρυσή Εποχή του Τρίτου Προγράμματος!

Θα τους κάνουμε Σαμποτάζ! ξαναέδωσε το σύνθημα, ο Κυπουργός αυτή τη φορά, και τον ακολούθησαν πρόθυμα ο Λιούγκος με τον Παλαμίδα!

Λιούγκος- bosko- Κυπουργός!

Κι εδώ ο Λιούγκος με τον ποιητή Λίνο Ιωαννίδη, τον αδερφό του Αλκίνοου (όχι ό,τι μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό) και τον Κυπουργό!

Όλα τα λεφτά ήταν όμως αυτός ο ωραίος νέος- θαυμαστής της Λένας, που μπορεί να μας δήλωσε φανατικός...Ολυμπιακός και η μπλούζα του να έγραφε Dead Moon, οι δίσκοι όμως που της έφερε να του υπογράψει ήταν το βινίλιο της Λιλιπούπολης και το cd της Τρίτης Πόρτας με τη Φαραντούρη! Σου αρέσει η Τρίτη Πόρτα; τον ρώτησα με μια σχετική έκπληξη, καθώς περίμενα το φρικιό να κρατάει τα Λεπιδόπτερα, άντε και το Σαμποτάζ, παρά τη συγκεκριμένη πιο έντεχνη εργασία της συνθέτριας. Ασφαλώς, πρόκειται για δισκάρα! μου απάντησε. Τι να πει λοιπόν κανείς για το cd της αλληνής...

Και η Βικτώρια να ανοίγει το δεύτερο μέρος της παράστασης με τους υπέροχους Γερανούς, κατ' ευθείαν ερχόμενους από τον σοβιετικό εναέριο χώρο! Την άκουγα πάλι χθες και συνειδητοποιούσα ό,τι αυτή η γυναίκα κάθε εβδομάδα προσεγγίζει και με διαφορετική ερμηνεία τα δύο τραγούδια της μέσα στο πρόγραμμα! Μαγκιά της!



Πώς γίνεται και με δύο μόνο τραγούδια ο Κ. Βήτα φτιάχνει τη δική του μουσικοποιητική τριλογία; Η Κόκκινη, η Πράσινη και η Μπλε ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία Λένας Πλάτωνος με πρωταγωνιστή τον Κ. Βήτα!

Στη ροδοζαχαρένια παραλία...τραγουδούν στ' αυτί της δικής τους και δικής μας Ρόζας- Ροζαλίας οι τρεις ερμηνευτές της!
Απόψε θα πραγματοποιηθεί η δέκατη και τελευταία παράσταση της Λένας Πλάτωνος στο Κύτταρο και η κοσμοσυρροή προβλέπεται ιδιαίτερα αυξημένη.
Αύριο συνεχίζονται τα γυρίσματα του κουνδουρικού ντοκιμαντέρ με τη συμμετοχή του Τάσου Ζωγράφου, του Γιώργου Ζερβουλάκου, του Λευτέρη Ξανθόπουλου, του Ηλία Λιούγκου και ενδεχομένως του Νίκου Μαμαγκάκη και της Ντόρας Μπακοπούλου (ομολογουμένως, δύσκολο πράγμα να' χεις να συντονίσεις κάθε φορά πολλούς ανθρώπους). Και το βράδυ, έχουμε τον εορτασμό του κινέζικου βραβείου της Μαρίζας στο Metropolis Live Stage!
Να δω πως θα τα προλάβω όλα, τρεις- τρεις μου φαίνεται θα τις χτυπάω τις αναρτήσεις!

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 19.00 Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΟ METROPOLIS LIVE STAGE!

Τετάρτη 27 Μαΐου
Παρουσίαση βιβλίου του συγγραφέα Πάνου Χρυσοστόμου
"Είμαι...blogger και είμαι καλά!"
από τις εκδόσεις ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ
στο METROPOLIS LIVE STAGE
Θα μιλήσουν:
ο εικαστικός Λάκης Μουρατίδης
ο σκηνοθέτης και δημοσιογράφος, blogger Αντώνης Μποσκοΐτης
Το μουσικό μέρος της βραδιάς θα ανοίξει ο Ηρακλής Κοντός
Σε μια εμφάνιση- έκπληξη το συγκρότημα Κίτρινα Ποδήλατα
METROPOLIS LIVE STAGE- 3ος όροφος
Ώρα έναρξης: 19.00
είσοδος ελεύθερη
Πανεπιστημίου 54 & Εμ. Μπενάκη

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

ΣΤΗΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΛΟΥΜΕ...



Οι δίσκοι πλάκωσαν με το τσουβάλι για μιαν ακόμη φορά κι εγώ αναρωτιέμαι που διάολο συνεχίζουν να βλέπουν κάποιοι αυτή τη διαβόητη κρίση της δισκογραφίας...


οι Μπλε κυκλοφορούν διπλό Best και μέσα σε όλες τις μεγάλες επιτυχίες τους από το 1996 έως το 2006 ηχογράφησαν το Σώπα όπου να' ναι θα σημάνουν οι καμπάνες του Μίκη Θεοδωράκη! Μια απρόβλεπτη ηλεκτρονική διασκευή σε ένα τραγούδι- σήμα κατατεθέν της γενιάς του 1- 1- 4 και μια κίνηση- φόρος τιμής στο έτος Γιάννη Ρίτσου που διανύουμε...


διπλό Best και για τον τρελαμένο Θεσσαλονικιό Γιάννη Μηλιώκα! Συμπληρώθηκαν 24 χρόνια από τότε που εμφανίστηκε στα μουσικά δρώμενα, εξελληνίζοντας υπερρεαλιστικά το Speedy Gonsales! Η μεταφορά στο πιο...βλάχικο που επιχείρησε κάποτε από το Monaco του Jean Francois Maurice (Hello Baby) ακόμη μου φέρνει γέλιο μέχρι δακρύων...


νέο cd και για τον Γιώργο Δημητριάδη! Τίτλος του, Σάββατο, έτσι απλά, περιέχοντας και την πρώτη διασκευή που έχει γίνει ποτέ από Έλληνα καλλιτέχνη σε τραγούδι των Moody Blues...


σε ανοδική φάση και η εγχώρια...metal σκηνή! Κατέφτασαν τουλάχιστον τρεις δίσκοι με εξώφυλλα death αισθητικής που θα ζήλευαν και οι Black Sabbath! Για την ώρα, η ποιότητα των ηχογραφημάτων προσδιορίζεται...


είχα μέρες κοντά μου το καινούργιο άλμπουμ του Παντελή Θαλασσινού και του Θοδωρή Γκόνη με τη Μελίνα Κανά. Απέφευγα συνειδητά να το ακούσω, γνωρίζοντας ή πιστεύοντας εκ των προτέρων πώς θα περιέχει μια απ' τα ίδια: λαϊκοπαραδοσιακή κλαούνα, εντεχνίλα να το πω αλλιώς. Κι όμως, με τα πρώτα δύο κομμάτια, το Μόνο κόκκινο, το ομότιτλο του δίσκου, και το Αφού δεν είμαι κόρη σου, το τρίο των συντελεστών κέρδισε τις εντυπώσεις, κινούμενοι στις οδούς της αμιγούς rock μπαλάντας...


ο Σωτήρης της πατρινής Inner- Ear συνεχίζει να με τροφοδοτεί με ό,τι πιο προοδευτικό βγάζει αυτή τη στιγμή από την ανεξάρτητη εταιρεία του! Αυτός και ο Αλεξόπουλος της Puzzlemusik! Τρία δισκάκια που εκ πρώτης όψεως παίρνουν άριστα σε γραφιστικό επίπεδο είναι του Lolek, των Μουρτζόπουλου- Λάσκαρη και του The Boy...


συμβουλή: όποιος σκοπεύει να προμηθευτεί το ολοκαίνουργιο άλμπουμ των Socos & The Live Project Band να μην πετάξει το καρτελάκι που έχει η ζελατίνα της έκδοσης. Διαφορετικά, δε θα μάθει ποτέ πώς λέγεται η δουλειά, ούτε καν τους τίτλους των tracks, πόσω μάλλον τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν...


αύριο παρουσιάζουμε στο Metropolis Live Stage το βιβλίο του Πάνου Χρυσοστόμου...


την Πέμπτη η Λένα θα δώσει την αποχαιρετιστήρια παράσταση της στο Κύτταρο...


την Παρασκευή, πάλι στο Metropolis Live Stage, σκοπεύουμε να εορτάσουμε το βραβείο που φέραμε με τη Μαρίζα από την Κίνα! Είστε όλοι καλεσμένοι...


από την ερχόμενη εβδομάδα, τα τελευταία γυρίσματα του ντοκιμαντέρ για τον Νίκο Κούνδουρο. Με χαροποιεί και με αγχώνει ταυτόχρονα που μου λένε από την παραγωγή να ολοκληρώσω την ταινία μέχρι τον Νοέμβριο ώστε να κάνει special screening στη Θεσσαλονίκη για τον εορτασμό των 50 χρόνων από την ίδρυση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Καθώς έλειπα εκτός Ελλάδας, από το διαδίκτυο ενημερώθηκα για την κοινή συνέντευξη μας με τον Κούνδουρο που δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία. Τη διαβάζετε εδώ:
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&s=ki-ayta&c=texnes&date=2009-05-12


Όσο για τον Ιούνιο, εφόσον ο επόμενος μήνας, ο Ιούλιος, θα είναι αφιερωμένος στον Μάνο Χατζιδάκι, προγραμματίστηκε ήδη η μετάβαση μου στα Ανώγεια, όπου με τον φίλο παραγωγό Γιώργο Μητρόπουλο θα παρουσιάσουμε το πρόγραμμα μιας μεγάλης σειράς εκδηλώσεων με τον Σπύρο Σακκά, τον Γιώργο Κουρουπό, τον Νίκο Κούνδουρο, τη Ντόρα Μπακοπούλου, τους Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω και λοιπούς ακριβούς εκπροσώπους και εκφραστές της χατζιδακικής αισθητικής...


δεν ξέρω παρ' όλα αυτά γιατί στο μυαλό μου τριγυρίζει έντονα τις τελευταίες μέρες εκείνο το ποίημα του Γεωργίου Σεφέρη από τα Ημερολόγια Καταστρώματος Β΄! Γράφει, λοιπόν, ο Σεφέρης στους Θεατρίνους του:


Στήνουμε θέατρα και τα χαλούμε


όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε


στήνουμε θέατρα και σκηνικά


όμως η μοίρα μας πάντα νικά


και τα σαρώνει και μας σαρώνει


και τους θεατρίνους και το θεατρώνη


υποβολέα και μουσικούς


στους πέντε ανέμους τους βιαστικούς


Σάρκες, λινάτσες, ξύλα, φτιασίδια,


ρίμες, αισθήματα, πέπλα, στολίδια,


μάσκες, λιογέρματα, γόοι και κραυγές


κι επιφωνήματα και χαραυγές


ριγμένα ανάκατα μαζί μ' εμάς


πες μου, που πάμε


πες μου, που πας


πάνω απ' το δέρμα μας γυμνά τα νεύρα


σαν τις λουρίδες ονάγρου ή ζέβρα


γυμνά κι ανάερα, στεγνά στην κάψα


πότε μας γέννησαν;


πότε μας θάψαν;


και τεντωμένα σαν τις χορδές


μιας λίρας που ολοένα βουίζει. Δες...

* μέχρι να κυκλοφορήσει η μελοποίηση στο εν λόγω σεφερικό ποίημα από τον Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη και τη Μαρία Παπαγεωργίου, ανατρέξτε στην εξαιρετική παλαιότερη του Πέτρου Δουρδουμπάκη με τη Σαβίνα Γιαννάτου από τους Δεύτερους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Κέρκυρας!